Prolog

W pośpiechu pakowałam wszystkie swoje rzeczy do wielkiej walizki. Nie mogłam już dłużej patrzeć na to mieszkanie, a już tym bardziej na osobnika, z którym w nim mieszkałam. Czułam, jak po policzkach spływają wielkie łzy. Nie ocierałam ich, pozwalałam by opadały na ubrania i inne rzeczy, które miałam pod ręką.

Szybko zasunęłam walizkę i trzasnęłam drzwiami od sypialni. Z szafki w kuchni zabrałam jeszcze leki bez, których nie mogłabym się obejść i wrzuciłam je do torebki. Z salonu zabrałam mój wielki aparat i kilka obiektywów. Były spakowane, więc tylko przewiesiłam sobie torbę przez ramię.

Kiedy byłam już przy drzwiach wejściowych, rzuciłam jeszcze okiem na mieszkanie i zgasiłam światło. Przekręciłam klucz w zamku i wsadziłam go pod wycieraczkę. Nie chciałam mieć z tym miejscem już nic wspólnego.

Waląc kółkami walizki o schody dotarłam do podziemnego parkingu, w którym stało moje czarne volvo c30. Z niewielką trudnością wrzuciłam walizkę i torbę ze sprzętem, do bagażnika i głośno zamknęłam klapę.

Wsiadłam na siedzenie kierowcy i wzięłam do ręki telefon. Przywitało mnie zdjęcie, na którym byłam z nim i to jaka szczęśliwa! Szybko weszłam w galerię i zmieniłam tapetę na jakąś podstawową, a potem włączyłam „spis kontaktów”. Leciałam po kontaktach, aż wreszcie dotarłam do literki „k”. Wybrałam kontakt o nazwie „Krzysiu :)” i nacisnęłam zieloną słuchawkę przykładając komórkę do ucha.

Wzięłam głęboki oddech i czekałam aż ktoś odezwie się w słuchawce.

Jeden sygnał... Drugi sygnał...
Kurde Krzysiek! Odbierz ten cholerny telefon!...
Trzeci sygnał... Czwarty sygnał...

- Halo? - usłyszałam głos mojego starego przyjaciela. Odetchnęłam z ulgą.

- Cześć Krzysiu – powiedziałam stanowczo za cicho, więc odchrząknęłam.

- Em, co się stało? - usłyszałam od razu.

Ten facet znał mnie na wylot, nie mogłam zaprzeczyć.

- Mogę przyjechać? - zapytałam obejmując dłonią kierownicę.

- Zawsze! Ale o co chodzi?

- Opowiem ci jak przyjadę – obiecałam.

- Dobra, tylko jedź ostrożnie – nakazał, a ja lekko się uśmiechnęłam. Tego obiecać nie mogłam. - To dzięki i do zobaczenia.

Nacisnęłam czerwoną słuchawkę kończąc tym samym połączenie. Rzuciłam komórkę na fotel pasażera i odpaliłam samochód. Z parkingu wyjechałam z piskiem opon. Tak, to lubię. Włączyłam jeszcze radio, w którym leciała akurat piosenka The Rasmus pod tytułem „Back in the Picture", więc zrobiłam głośniej i ruszyłam w stronę Rzeszowa.

Zapowiadała się długa noc jazdy. W końcu z Gdańska do miasta Krzyśka był spory kawałek drogi...

Witam bardzo serdecznie! ;D
Zapraszam na nowe opowiadanie, tym razem z Siatkarzami :) Mam nadzieję, że się spodoba i będziecie tutaj zaglądać i śledzić losy Emilki ;)
Jeśli już jesteś, zostaw po sobie jakiś ślad w komentarzu :p Musze wiedzieć, czy kontynuować tę historię, a Wasze komentarze muszą mi w tym pomóc ;D
Zapraszam na prolog, a jutro dodam pierwszy rozdział :)
Miłej soboty Wam życzę, a sama idę na randkę z geografią ;p Do napisania ;*
poziomkowa.